Kies land en taal

Verplichte Melders van Kindermishandeling en Verwaarlozing

Foto van meerdere verpleegkundigen of artsen die pen vasthouden en schrijven op papier dat is bevestigd aan een klembord.

Kinder- en jeugdmishandeling zijn ernstige kwesties die een gecoördineerde inspanning vereisen om kwetsbare kinderen te beschermen. In de Verenigde Staten maakt deze inspanning deel uit van de handhaving van wettelijke meldingsbepalingen. Deze wetten schrijven voor dat bepaalde personen, bekend als "verplichte melders", een rapport moeten indienen wanneer ze kindermishandeling en verwaarlozing vermoeden. Het niet rapporteren kan leiden tot juridische straffen.

Begrip van Verplichte Melding

Verplichte meldingswetten zijn ingesteld om ervoor te zorgen dat gevallen van kindermishandeling en verwaarlozing niet onopgemerkt blijven. Deze wetten verschillen per rechtsgebied maar delen een gemeenschappelijk doel: het beschermen van kinderen tegen schade.

Een melding van vermoedelijke kindermishandeling en verwaarlozing, zoals vereist door de wet, fungeert als de trigger voor het proces van kinderbescherming. Om een onderzoek te rechtvaardigen, moet een melding voldoende informatie bevatten. Meldingen met onvoldoende informatie of die niet voldoen aan de wettelijke definities van misbruik of verwaarlozing kunnen niet doorgaan naar onderzoek. In dergelijke gevallen kan het staatsagentschap de melder doorverwijzen naar andere gemeenschapsdiensten of rechtshandhaving voor aanvullende hulp.

In de Verenigde Staten hebben alle staten wetten ingevoerd die voorschrijven dat kindermishandeling en verwaarlozing moeten worden gemeld aan aangewezen instanties of functionarissen. Familierechtbanken hebben de bevoegdheid om beslissingen te nemen over het welzijn van een kind dat als slachtoffer van misbruik is geïdentificeerd, waarbij de belangen en veiligheid van het kind worden gewaarborgd.

Starten van een Onderzoek

Zodra een melding van kindermishandeling of verwaarlozing is ontvangen, reageren maatschappelijk werkers van de Kinderbescherming (CPS), vaak aangeduid als onderzoekers of evaluatiewerkers, binnen een bepaalde tijdspanne. De responstijd hangt af van factoren zoals het type en de ernst van het gemelde misbruik en de wettelijke vereisten van de staat. Tijdens hun onderzoek kunnen CPS-maatschappelijk werkers verschillende personen interviewen, waaronder ouders, medische professionals, leraren en kinderopvangverleners. De mate van interactie met het kind, alleen of in aanwezigheid van verzorgers, wordt bepaald op basis van de leeftijd van het kind en het risiconiveau.

In gevallen waarin wordt vermoed dat kinderen onmiddellijk gevaar lopen, kunnen ze worden verplaatst naar een opvanghuis, pleeggezin of het huis van een familielid terwijl het onderzoek aan de gang is en gerechtelijke procedures in behandeling zijn. De onderzoeker beoordeelt ook de behoeften van het gezin en initieert verbindingen met gemeenschapsbronnen en diensten om kindermishandeling en verwaarlozing aan te pakken. De conclusies van het onderzoek kunnen worden gecategoriseerd als "niet gefundeerd" (ongegrond) of "gefundeerd" (gegrond), waarbij de procedures variëren van staat tot staat.

Wettelijke Interventie

Als de Kinderbescherming bepaalt dat juridische interventie van de jeugdrechtbank noodzakelijk is om het kind te beschermen, wordt juridische actie ondernomen. De rechtbank kan tijdelijke bevelen uitvaardigen, zoals het plaatsen van het kind in een opvanghuis tijdens het onderzoek, het aanvragen van diensten of het opleggen van beperkingen op het contact met het kind. Vervolgens wordt een adjudicatiezitting gehouden om te bepalen of het misbruik of de verwaarlozing heeft plaatsgevonden en of het kind onder de jurisdictie van de rechtbank moet blijven.

De beslissing van de rechtbank kan bevelen bevatten voor ouders om noodzakelijke diensten te verlenen om het misbruik of de verwaarlozing aan te pakken, evenals bepalingen met betrekking tot bezoeken tussen ouder en kind, verplichtingen van het bureau om diensten te verlenen en de specifieke behoeften van het kind.

Kortom, verplichte melding van kindermishandeling en verwaarlozing is een cruciaal proces dat gericht is op het waarborgen van het welzijn van kinderen. Het omvat een gecoördineerde inspanning tussen verplichte melders, Kinderbescherming en het juridische systeem om ervoor te zorgen dat kinderen worden beschermd tegen schade en de nodige ondersteuning en diensten krijgen.

Stop Child Abuse

Er zijn veel manieren waarop u betrokken kunt raken en een verschil kunt maken om kindermishandeling te voorkomen. Onderneem actie en kies wat voor u het beste werkt.