PARIJS -- Dankzij een nieuwe campagne in Frankrijk kunnen jonge kinderen misbruik signaleren door brieven in gemakkelijk bereikbare brievenbussen in het hele land te deponeren, zodat deskundigen deze kunnen beoordelen. De resultaten hebben geleid tot verschillende politieonderzoeken en geven een zeldzaam en schokkend beeld van de omvang van kindermisbruik in Frankrijk.
Het twee jaar oude programma is opgezet door een politieagent die zelf als jongen seksueel werd misbruikt en een kinderbeschermingsgroep oprichtte met de naam Les Papillons ("Vlinders") onder het motto: "Als je het niet kunt zeggen, schrijf het dan".
De meeste schriftelijke boodschappen die het afgelopen jaar in de 200 witte dozen in basisscholen, sportclubs en andere plaatsen die toegankelijk zijn voor ongeveer 61.000 kinderen zijn gedeponeerd, hebben betrekking op beledigingen, spot en psychologische agressie.
Maar 13% betreft pesten op school, 21% fysieke mishandeling en 7% seksueel misbruik. In deze laatste groep vond 30% plaats binnen de familiekring en 70% betrof meisjes.
"Het is nuttig voor sommige kinderen die niet hardop kunnen praten over pijnlijke dingen, of die niet weten met wie ze moeten praten," aldus Florence, het hoofd van een school voor 3- tot 10-jarigen in een landelijke streek in het oosten van Frankrijk.
"Het is heel moeilijk om over seksueel misbruik te praten, vooral als het gaat om iemand in of dicht bij de familie - terwijl de brievenbus neutraal is," benadrukte ze. Ze vroeg The Associated Press haar volledige naam niet te gebruiken, om de privacy van de betrokken kinderen te beschermen.
Ongeveer de helft van de klachten is afkomstig van kinderen van 8-9 jaar, en meer dan 15% van 6-7 jaar, aangezien de meeste brievenbussen in basisscholen worden geplaatst en de meeste jonge kinderen geen mobiele telefoon hebben om de 119 officiële hulplijn voor misbruikte kinderen te bellen.
Volgens politieagent Laurent Boyet, hoofd van Les Papillons, helpt het initiatief een probleem op te sporen dat in de officiële statistieken moeilijk op te sporen is.
Op basis van de antwoorden van het afgelopen jaar berekende de groep dat er van de 12 miljoen leerlingen van kleuter- tot en met middelbare scholen in het land naar schatting 840.000 slachtoffers van seksueel misbruik zijn, waaronder 240.000 gevallen van incest.
"De grote kracht van (het) proces is dat het gebaseerd is op de woorden van de kinderen ... Er is geen volwassene die zich ermee bemoeit," benadrukte Boyet.
Boyet schreef in 2017 een boek om zijn eigen verhaal te vertellen. Hij zei dat hij werd verkracht door zijn 10 jaar oudere broer toen hij tussen de 6 en 9 jaar oud was.
"Ik weet van zelf slachtoffer te zijn geweest: de agressor verbiedt (kinderen) te spreken .... Maar niemand zegt je dat je niet mag schrijven," zei hij. "En schrijven kun je rustig in je slaapkamer doen."
Telkens wanneer een brievenbus wordt geplaatst, wordt aan de kinderen uitleg gegeven over het project, aldus Boyet. Een vertrouwenspersoon wordt aangewezen om minstens twee keer per week de brieven op te halen. De berichten worden vervolgens beoordeeld door een team van 12 vrijwilligers, allemaal professionals op het gebied van kinderzaken, waaronder psychologen en opvoeders.
Ongeveer 5% van de gevallen is gemeld aan de eenheden voor kindermishandeling van de plaatselijke autoriteiten, die belast zijn met het nemen van de nodige maatregelen.
En 1,6% van de meldingen is onmiddellijk gemeld aan het openbaar ministerie, wat heeft geleid tot een politieonderzoek, overeenkomstig de Franse wet inzake "ernstig en dreigend gevaar" voor kinderen. Ze omvatten alle vermeende seksuele misbruiken.
Het gebeurde in de school waar Florence directeur is nadat daar een mailbox was opgezet toen ze van het initiatief hoorde van een van de vrijwilligers van de vereniging.
"Het leek me interessant," zei ze. "Ik dacht dat er op mijn school niet veel problemen waren, dus in het begin was het meer om mijn geweten te zuiveren. Ik dacht dat het geen kwaad kon. Wat bleek, er waren wel degelijk behoeften." Florence.
In juni, op de allereerste dag dat de brievenbus werd opgezet, liet een 10-jarig meisje een bericht achter waarin ze haar grootvader bij naam noemde en beschreef wat leek op gevallen van incestueuze verkrachting. Een paar dagen later bevestigden politieagenten dat zij en twee andere meisjes uit haar familie jarenlang het slachtoffer waren geweest van incest.
Dit was een "tragische" situatie, herinnerde Florence zich. "Uiteindelijk bedankten de ouders ons omdat het hun dochter hielp te ontsnappen aan een seksueel roofdier." De vermoedelijke agressor zit nu in de gevangenis in afwachting van zijn proces.
Boyet benadrukte dat bijna alle kinderen de mailboxen serieus nemen en dat kwaadaardige of verzonnen beschuldigingen "uiterst zeldzaam" zijn. Slechts 2% van de berichten in de mailboxen zijn anoniem en bijna geen enkele is irrelevant, voegde hij eraan toe.
Vóór de jaren 2000 had Frankrijk geen specifieke nationale enquêtes over interpersoonlijk geweld. En pas in 2015 gaf een groot onderzoek een beter inzicht in geweld tijdens de kindertijd.
Uitgevoerd door het Franse Instituut voor Demografische Studies, Ined, gaf het schattingen van seksueel misbruik onder de 18 jaar, gebaseerd op een steekproef van bijna 27.000 volwassen vrouwen en mannen. Daaruit bleek dat 4% van de vrouwen en O,4% van de mannen zeiden dat zij ongewenste seksuele aanrakingen hadden meegemaakt, terwijl verkrachtingen en pogingen tot verkrachting werden gemeld door 1,5% van de vrouwen en 0,3% van de mannen.
Boyet zei dat hij niet verrast was door de cijfers van het Papillons-initiatief waaruit de omvang van kindermisbruik blijkt. "Het versterkte mijn overtuiging in de zin dat cijfers die we gewoonlijk gebruiken, we weten dat ze worden onderschat," zei hij. "Dat geeft zin aan het werk dat we doen."
