In het rapport werden nationale en nationale gegevens en getuigenissen verzameld om te concluderen dat er in het Amerikaanse kinderwelzijnssysteem verschillen bestaan tussen rassen en sociaaleconomische groepen. Specifieke indicatoren van armoede, zoals het onvermogen van een gezin om huur of huisvesting te betalen, worden in kinderwelzijnsonderzoeken bestempeld als gevallen van verwaarlozing.
Uit het rapport blijkt dat bijna 75 procent van de gemelde kinderwelzijnszaken in 2019 "verwaarlozing" betrof. Wanneer ambtenaren ingrijpen en een kind verwijderen, blijven gezinnen met weinig verhaal achter als gevolg van omstandigheden van armoede en het gebrek aan bescherming van een eerlijk proces in het Amerikaanse kinderwelzijnssysteem.
Volgens het rapport is de kans dat kinderen uit hun gezin worden verwijderd bijna twee keer zo groot bij zwarte kinderen als bij blanke kinderen. Hoewel zwarte kinderen slechts 13 procent van de Amerikaanse kinderbevolking uitmaken, zijn zij goed voor 24 procent van de gemelde gevallen van "verwaarlozing" of kindermishandeling. In provincies met weinig armoede zijn de onderzoekspercentages voor zwarte gezinnen nog steeds hoger dan die van blanke gezinnen.
Uit het rapport blijkt ook dat inheemse kinderen bijna dubbel zo vaak in het pleegzorgsysteem terechtkomen als in het hele land. Inheemse ouders lopen bijna vier keer zoveel risico om van hun kinderen gescheiden te worden als niet-inheemse gezinnen. De bevindingen van het rapport zijn vooral relevant omdat het Hooggerechtshof naar verwachting volgend jaar een uitspraak zal doen in de zaak Brackeen v. Haaland; de zaak gaat over de vraag of inheemse kinderen binnen hun stam moeten blijven of moeten worden overgedragen aan niet-inheemse gezinnen.
In het rapport worden wetgevers aangespoord om "de bestaande aanpak van kinderbescherming te heroverwegen en te zoeken naar manieren om sociale vangnetten uit te breiden en gezinnen te versterken". Het rapport bevatte negen belangrijke aanbevelingen voor federale, staats- en lokale overheden om misbruik van het kinderwelzijnssysteem tegen te gaan en kindermishandeling te voorkomen. Kortom, het rapport stelt: "Het is tijd om het kinderwelzijnssysteem opnieuw te bekijken."
