Armoedebestrijdingsbeleid kan Meldingen van verwaarlozing van Kinderen Verminderen

Het bieden van economische steun aan gezinnen in moeilijkheden kan leiden tot een ander positief effect - minder gevallen van kinderverwaarlozing, zo blijkt uit nieuw onderzoek van de Universiteit van Washington.

Een verhoging van 10% van een gebruikelijke uitkering voor werkende gezinnen met een laag tot gemiddeld inkomen, de Earned Income Tax Credit, leidde tot een daling van 9% van het jaarlijkse aantal meldingen van kinderverwaarlozing bij kinderwelzijnsorganisaties over een studieperiode van 14 jaar. Dat is een aanzienlijk effect, zeggen de onderzoekers, en kan informatie opleveren voor toekomstig sociaal beleid.

De studie is relevant voor de huidige beleidsmaatregelen, aangezien president Joe Biden onlangs een uitbreiding van de belastingvermindering voor kinderen heeft voorgesteld als onderdeel van zijn nieuwe stimuleringsplan.

"De EITC is een belangrijk onderdeel van het Amerikaanse vangnet waarvan is aangetoond dat het armoede onder kinderen aanzienlijk vermindert. Onze resultaten dragen bij aan het groeiende bewijs dat beleid dat de economische zekerheid van gezinnen verbetert ook kindermishandeling kan voorkomen," zei Nicole Kovski, een doctoraal student aan de Evans School of Public Policy and Governance aan de UW. 

Zij is hoofdauteur van de studie die 19 januari gepubliceerd werd in het tijdschrift Child Maltreatment.

Kindermishandeling is een veel voorkomend probleem in de Verenigde Staten, waarbij naar schatting een derde van de kinderen voor hun 18e het voorwerp is van een onderzoek door de kinderbescherming. De stress van armoede wordt al lang in verband gebracht met kindermishandeling en instabiliteit van het gezin, en ander onderzoek heeft het effect van verschillende economische beleidsmaatregelen op de preventie van kindermishandeling onderzocht. De UW-studie is de eerste die zich concentreert op de Earned Income Tax Credit - een programma dat is ontworpen om gezinnen met lagere inkomens te helpen, vaak met een tastbaar voordeel in de vorm van een belastingteruggave - en het mogelijke verband daarvan met meldingen van kindermishandeling bij kinderwelzijnsorganisaties in de V.S.

De Earned Income Tax Credit wordt zowel door de federale overheid als door 28 staten verstrekt, en de voorwaarden en de hoogte van de belastingvermindering variëren naargelang het inkomen en de gezinsgrootte. De UW-onderzoekers richtten zich op de generositeit van terugbetaalbare EITC's van staten en merkten op dat een dergelijk voordeel blijkt te worden besteed aan de basisbehoeften van een gezin.

Het onderzoeksteam analyseerde het aantal meldingen van kindermishandeling en verwaarlozing bij lokale en staatsagentschappen van 2004 tot 2017 en de correlatie met het EITC-programma op het niveau van de staat. Het team veronderstelde dat hoe genereuzer de EITC van een staat is, hoe meer eerste levensbehoeften, zoals kinderopvang of huur, een gezin kan besteden aan het geld, mogelijk een deel van de stress verminderend die kan leiden tot kindermishandeling. In de loop van de studieperiode wijzigden veel staten hun uitkeringsniveau als percentage van de federale heffingskorting, terwijl andere staten over het algemeen op hetzelfde niveau bleven. Minnesota, bijvoorbeeld, verstrekte een gemiddelde van 33% van het federale krediet, afhankelijk van het inkomen van het huishouden, terwijl Oklahoma 5% van het federale krediet verstrekte voordat het zijn EITC niet-terugbetaalbaar maakte in 2016.

Bij de gegevens over kindermishandeling en verwaarlozing telde het UW-team alle meldingen van mishandeling mee, in plaats van alleen de meldingen die bewezen bleken te zijn, met als reden dat elke melding de kans vergroot dat een kind in de toekomst slachtoffer wordt. Wanneer alle staten - zowel die met als die zonder EITC - tijdens de studieperiode in aanmerking werden genomen, kwamen de staten uit op een gemiddelde van bijna 4.400 mishandelingsrapporten per 100.000 kinderen per jaar.

Wanneer rekening werd gehouden met de jaarlijkse EITC-uitkeringen, ontdekte het team dat het aantal meldingen van mishandeling, met name verwaarlozing, afnam naarmate het uitkeringsniveau steeg: Een toename van 10 procentpunt in de uitkeringen op staatsniveau werd geassocieerd met 241 minder meldingen van verwaarlozing per 100.000 kinderen. Het effect was nog groter bij het aantal meldingen van verwaarlozing bij kinderen van baby tot 5 jaar, de leeftijdsgroep waarin de meeste gevallen van mishandeling voorkomen.

Met andere woorden, een verhoging met 10 procentpunten van de terugbetaalbare EITC-uitkering leidde tot een daling met 9% van het aantal gemelde gevallen van kinderverwaarlozing.

"Deze studie benadrukt het belang van onderzoek naar het effect van sociaal beleid op de gezondheid. Geweld is een gezondheidsprobleem met meerdere vormen, zoals mishandeling van kinderen. Een groeiende hoeveelheid empirisch bewijs toont aan dat geweldpreventie een extra voordeel kan zijn van sociaal beleid dat niet noodzakelijkerwijs oorspronkelijk met dat specifieke doel werd vastgesteld. Deze studie is de meest recente toevoeging aan die literatuur," zei Ali Rowhani-Rahbar, een universitair hoofddocent epidemiologie aan de UW, directeur van de sectie Geweldpreventie van het Harborview Injury Prevention and Research Center, en de hoofdonderzoeker van het project dat deze studie ondersteunde.

Hoewel kinderverwaarlozing een trend vertoonde, was het verband tussen EITC-uitkeringen en meldingen van specifieke vormen van mishandeling - fysiek, seksueel en emotioneel - niet statistisch significant. De onderzoekers merken op dat kindermishandeling in het algemeen de laatste decennia veel sterker is afgenomen dan verwaarlozing, terwijl verwaarlozing in driekwart van de gevallen van kindermishandeling wordt aangetroffen.

Ook kinderverwaarlozing kan duidelijker in verband worden gebracht met armoede, zo blijkt uit onderzoek uit het verleden, waardoor sommige interventies mogelijk doeltreffender zijn in het voorkomen van bepaalde vormen van mishandeling dan andere.

"Kinderverwaarlozing houdt vaak in dat een verzorger kinderen niet voorziet van de eerste levensbehoeften, zoals voedsel, onderdak en basistoezicht. Extra inkomen voor gezinnen via de EITC kan ouders beter in staat stellen in deze basisbehoeften te voorzien," zei Kovski.

Onderzoekers zeggen dat de bevindingen wijzen op de fundamentele waarde van een economisch beleid - de EITC - als een preventiestrategie tegen kindermishandeling. Met andere woorden, het proactief verbeteren van de financiële stabiliteit van gezinnen kan de omstandigheden die leiden tot verwaarlozing en mishandeling van kinderen verzachten.

De studie werd gefinancierd door de Centers for Disease Control and Prevention en het National Institute of Child Health and Human Development.

Co-auteurs waren Heather Hill van de Evans School of Public Policy and Governance aan de UW; Steve Mooney en Erin Morgan van de UW Department of Epidemiology; en Frederick Rivara van de UW Department of Epidemiology, het Harborview Injury Prevention & Research Center en de UW Department of Pediatrics.