WAARSCHUWING: Dit verhaal bevat beschrijvingen van uitbuiting en misbruik van kinderen en kan verontrustend zijn.
Twee mannen uit Auckland die beschuldigd worden van het bezit van meer dan 20 uur aan extreme beelden van kinderuitbuiting, door een bron omschreven als enkele van de meest walgelijke die ooit door wetshandhavers in Nieuw-Zeeland zijn gezien, zijn veroordeeld tot gevangenisstraf.
Huisgenoten Murray Richard Pengelly en Colin Kenneth Bradley, een bekende hondenfokker, werden in december 2019 gearresteerd nadat een tip aan de politie leidde tot een huiszoeking. Er werden meer dan 750 videobestanden ontdekt.
De mannen, beiden in de 60, pleitten bijna een jaar geleden schuldig aan één aanklacht voor het bezit van methamfetamine en meerdere aanklachten voor het bezit van aanstootgevend materiaal in de wetenschap dat het illegaal was. Tijdens hun strafzitting in de Manukau District Court vandaag veroordeelde rechter Tini Clark Pengelly tot een gevangenisstraf van twee jaar en acht maanden en Bradley tot 25 en een halve maand.
Een bron vertelde de Herald eerder dat het materiaal dat in het huis van het echtpaar werd gevonden, tot het ergste behoorde dat in Nieuw-Zeeland is gevonden. "De brutaliteit is op het volgende niveau," zei de persoon.
Openbaar aanklager Jasper Rhodes beschreef het materiaal tijdens de hoorzitting over de veroordeling als "een uitgebreide en samengestelde collectie" die 280 video's bevatte die volgens de wet als het slechtst mogelijke worden beschouwd. Ze bevatten beelden van sadisme, marteling, kinderslachtoffers en, in één video, de dood van een kind. Er waren veel meer uren met video's van volwassen bestialiteit, zei hij.
"Dit is bijna de ernstigste zaak in termen van bezit alleen," zei Rhodes. "Het is moeilijk om je ernstigere dingen voor te stellen." De Herald heeft ervoor gekozen om geen gedetailleerde en specifieke beschrijvingen van veel van de inhoud te publiceren vanwege het extreem grafische karakter ervan.
Volgens de samenvatting van de feiten, voorgelezen in de rechtbank, gaf Bradley toe bestialiteitsporno te bezitten en beide mannen gaven toe deze te bekijken op een gedeelde laptop. Bradley vertelde de politie ook dat er kinderuitbuitingsmateriaal in het huis was, maar beweerde dat "iemand die hij zich niet meer kon herinneren" het daar had achtergelaten. Pengelly vertelde de politie dat hij nooit materiaal voor kinderuitbuiting had gedownload, volgens de samenvatting.
"Toen hem werd gevraagd waar het vandaan kwam, zei hij dat hij het niet wist." De aanklager stelde dat het niveau van berouw en aanvaarding van verantwoordelijkheid bij de mannen "op het laagste niveau, zo niet onbestaande" was. De rechter was het ermee eens dat de mannen hun betrokkenheid leken te minimaliseren.
"Dit materiaal is van ernstig verontrustende aard," zei hij en voegde er later tijdens de zitting aan toe dat, hoewel er geen slachtoffers in de rechtszaal van het district Manukau zaten, het materiaal "ernstige schade toebrengt aan kinderen en dieren" die "onherstelbaar en blijvend" is.
Geen foto's toegestaan
The Herald and Stuff had rechter Clark gevraagd om foto's van het paar te maken tijdens de veroordeling, onder verwijzing naar de plicht van de media om de ogen en oren van het publiek te zijn in de rechtszaal. De raadslieden van de twee mannen maakten bezwaar.
"Het eenvoudige punt is ... ze hebben genoeg geleden door de media," betoogde Pengelly's advocaat, David Dickinson. De rechter weigerde uiteindelijk de foto-aanvraag, waarbij hij wees op bedreigingen aan het adres van de mannen na eerdere media-aandacht voor de zaak, waaronder "venijnige" opmerkingen op de Facebook-pagina van de Herald en verschillende gevallen van mensen die bij hun huis opdoken.
"Naar mijn mening zal de publicatie van foto's alleen maar olie op het vuur gooien", oordeelde rechter Clark, eraan toevoegend dat de plicht van de media tegenover het publiek "niet tot elke prijs" kan zijn. Beide verdachten droegen eerder op de dag maskers voordat de rechter zijn uitspraak over de foto's deed. De mannen verwijderden hun maskers kort nadat de foto's werden verboden.
Advocaat Annabel Cresswell, die Bradley vertegenwoordigde, en Dickinson voerden ook aan dat incidenten van mensen die bij het huis van hun cliënten opdoken na eerdere media-aandacht voor de zaak, verzachtende factoren zouden moeten zijn die leiden tot een kortere straf.
"De verdachten zijn verbannen uit de gemeenschap," zei Cresswell, eraan toevoegend dat ze nu in angst leven. "Ze hebben al in hun eentje recht gesproken, wat volgens mij betekent dat de rechtbanken minder te doen hebben." Dickinson zei dat zijn cliënt niet meer de straat op gaat, schade aan zijn auto heeft opgelopen en sindsdien 24 uur per dag huisbeveiliging moet betalen.
"Hij heeft het hardst mogelijke recht gekregen en hij heeft geleden," zei hij. Maar rechter Clark weigerde de zaak in overweging te nemen bij het bepalen van de straf, en zei dat de afwijzing van de foto-aanvraag de kwestie al had geregeld wat de rechtbank betreft.
HOE ONLINE KINDERMISBRUIK TE MELDEN
• De politie van Nieuw-Zeeland heeft een gespecialiseerd team dat kinderen beschermt tegen online kindermisbruik: het Online Child Exploitation in New Zealand (OCEANZ) team.
• OCEANZ communiceert rechtstreeks met iedereen die online kindermisbruik meldt. Zij geven advies over wat u moet doen en hoe de politie uw aangifte zal onderzoeken.
• Als u iemand kent met materiaal voor kinderuitbuiting of als u zich zorgen maakt over online kindermisbruik, kunt u rechtstreeks online een rapport indienen bij OCEANZ.
• Online kindermisbruik wordt gedefinieerd als "elke vorm van misbruik van een kind op het internet".
• U kunt ook aangifte doen door te bellen of het plaatselijke politiebureau te bezoeken. KLIK HIER VOOR EEN LIJST.
