Volgens een nieuwe studie van de Universiteit van Michigan is de kans kleiner dat ouders hun kinderen verwaarlozen of mishandelen wanneer zij beschikken over ondersteunende netwerken in hun buurt en anderen op wie zij kunnen rekenen.
Armoede in de buurt wordt in verband gebracht met een verhoogd risico op kindermishandeling en -verwaarlozing, maar deze verbanden worden deels veroorzaakt door de impact die armoede in de buurt heeft op de interacties tussen bewoners. Zonder de middelen om de banden tussen buren te versterken, vinden sommige ouders het moeilijk om met stress om te gaan, wat hun vermogen om voor hun kinderen te zorgen belemmert.
De onderzoekers onderzochten hoe sociale cohesie en informele sociale controle van invloed waren op het buurtgedrag ten aanzien van fysieke en psychologische mishandeling van kinderen op 5-jarige leeftijd. Sociale controle heeft betrekking op de bereidheid van buren om in te grijpen als zij getuige zijn van een problematische situatie, terwijl sociale cohesie betrekking heeft op het vertrouwen en de banden tussen buren.
Uit de bevindingen blijkt dat sociale controle verband houdt met minder kinderverwaarlozing, wat suggereert dat buren die in staat zijn in te grijpen, de kans verkleinen dat een kind niet onder toezicht staat of niet in zijn basisbehoeften wordt voorzien.
Kathryn Maguire-Jack, universitair hoofddocent maatschappelijk werk van de U-M en hoofdauteur van de studie, zei dat sociale cohesie in verband wordt gebracht met minder misbruik van kinderen, wat wijst op het belang van ondersteunende netwerken in buurten.
"Deze bevindingen kunnen het gevolg zijn van minder stress die ouders ervaren of van het normaliseren van de stress en moeilijkheden die gepaard gaan met ouderschap. Het kan geruststellend zijn om te weten dat je niet alleen bent en dat anderen hetzelfde doormaken," zei ze.
Maguire-Jack en collega's gebruikten gegevens van bijna 4.900 kinderen in de Fragile Families and Child Wellbeing Study, waarin 20 grote, stedelijke steden in de Verenigde Staten werden onderzocht. De vragen hadden betrekking op fysiek geweld tegen kinderen, psychologische agressie en verwaarlozing in het afgelopen jaar, maar ook op gezinsachtergrond en buurtdynamiek.
Aangezien armoede in de buurt - of het aantal huishoudens in een gebied dat onder de minimum levensstandaard leeft - in verband wordt gebracht met een lagere sociale controle, is het mogelijk dat het gebrek aan middelen in de buurt het vermogen van buren om in te grijpen in dergelijke situaties of om contact te maken met hun buren kan belemmeren, aldus Maguire-Jack.
Dit alles wijst erop dat veelzijdige inspanningen nodig zijn om kindermishandeling te voorkomen, waaronder, van cruciaal belang, het vergroten van individuele en buurtmiddelen, maar ook interventies op gemeenschapsniveau om de banden tussen buren te versterken en het vermogen van ouders om elkaar te helpen.
De co-auteurs van de studie waren Susan Yoon, assistent-professor sociaal werk aan de Ohio State University, en Sunghyun Hong, doctoraalstudent sociaal werk en psychologie aan de U-M.
De bevindingen verschijnen in het tijdschrift Child Maltreatment.
