Live-streaming van seksueel misbruik van kinderen en de verspreiding van materiaal en beelden die aanzetten tot seksueel misbruik en verkrachting van kinderen zijn tijdens de pandemie van het coronavirus sterk toegenomen. Hoewel het aantal internationale toeristen dat seksuele activiteiten met kinderen onderneemt op de Filippijnen is afgenomen, zijn er nog steeds buitenlandse pedofielen die kinderen misbruiken.
De Internet Watch Foundation (IWF), de toonaangevende liefdadigheidsinstelling die online pedofielen opspoort en kindermisbruiksites controleert en sluit, heeft gemeld dat er 8,8 miljoen pogingen waren van kindermisbruikers in het Verenigd Koninkrijk om toegang te krijgen tot deze sites tijdens de sluiting in 2020 en dit jaar.
Pedofielen gebruiken hun Internet Service Providers (ISP's) om online toegang te krijgen tot onrechtmatige video's en beelden van seksueel misbruik van kinderen, deze te delen en online opdracht te geven tot seksuele handelingen waarbij kinderen op commando worden misbruikt. Dit is schokkend en onthutsend en dit cijfer van 8,8 miljoen komt alleen al uit het VK.
De handel in kinderpornomateriaal via internetproviders loopt wereldwijd in de honderden, zo niet miljarden. De IWF is een van de weinige effectieve organisaties die misbruikers bestrijden en proberen het aantal misbruikte mensen terug te dringen. Ze kunnen echter niet alles tegenhouden en er zijn zeker miljoenen anderen in de wereld die via internetproviders kindermisbruikmateriaal binnenkrijgen.
"Iedereen die internetdiensten aanbiedt, moet alles in het werk stellen om zijn netwerkgebruikers veilig te houden en te beschermen. Het internet kent natuurlijk geen grenzen, dus het is van groot belang dat ook bedrijven hun verantwoordelijkheid nemen", aldus Susie Hardgrave, uitvoerend directeur van IWF.
Zij riep internetproviders over de hele wereld op zich in te zetten en hun morele en wettelijke plicht te vervullen om de verspreiding van beelden van seksueel misbruik van kinderen te blokkeren. Momenteel vertrouwen de ISP's op de IWF om dit werk voor hen te doen; de IWF vindt en deelt met de ISP's de onrechtmatige websites en beelden die zij vinden en adviseert de ISP's deze te verwijderen en te blokkeren. Maar dit is in de eerste plaats de taak van de ISP's zelf.
Uw eigen kinderen kunnen het slachtoffer worden van kindermisbruikmateriaal of online beïnvloed of lastiggevallen worden.
Uw eigen kinderen kunnen het slachtoffer worden van kindermisbruikmateriaal of online beïnvloed of lastiggevallen worden.
De IWF kan niet de hele wereld controleren, maar wijst wel de weg. Hoeveel verantwoordelijkheid moet de gewone abonnee dragen voor een abonnement op een ISP die kindermisbruikmateriaal niet blokkeert of filtert en zijn ISP niet aansprakelijk stelt?
Je eigen kinderen kunnen het slachtoffer worden van kindermisbruikmateriaal of online beïnvloed of gemanipuleerd worden. Aangezien elke ISP verbonden is met elke andere ISP, is er een algemene verantwoordelijkheid om samen blokkeringssoftware te installeren. Dit zal het pedofielen en kindermisbruikers erg moeilijk maken om misbruikmateriaal te verkopen, te bekijken en te delen.
In de meeste landen in de wereld beweren internetproviders dat zij niet verantwoordelijk zijn voor wat hun klanten en gebruikers plaatsen. Zij ontkennen verantwoordelijk te zijn voor beledigend materiaal. Sommige ISP's beweren dat zij webcrawling-software gebruiken en volgens de IWF hebben 155 ISP's ervoor gekozen Microsoft DNA-software te gebruiken. Maar honderdduizenden internetproviders over de hele wereld doen weinig of niets om de doorgifte van kinderpornomateriaal via hun servers te blokkeren.
Gezien het feit dat westerse landen onlangs zijn overeengekomen wetten aan te nemen om multinationale ondernemingen te onderwerpen aan ten minste 15 procent wereldwijde belastingafdracht, waarom kunnen zij ISP's dan niet dwingen betere en efficiëntere software voor het blokkeren van kunstmatige intelligentie te gebruiken om kinderen te beschermen? We moeten het kwaad van online kindermisbruik aan de kaak blijven stellen om regeringen en bedrijven onder druk te zetten om gerichte en gecoördineerde actie te ondernemen om strenge wetten aan te nemen en uit te voeren om kinderen online te beschermen door internetproviders te dwingen blokkerende software te installeren.
De oplossing, zeggen ze, is erg ingewikkeld, maar de waarheid is echt simpel. De meeste internetproviders hebben ervoor gekozen geen software te installeren om verschrikkelijke misdaden tegen kinderen te identificeren, op te sporen en te blokkeren. Ze willen meer geld verdienen.
Zij vinden hun toevlucht en bescherming in sectie 9 van de Amerikaanse wet die bekend staat als de Communications Decency Act. Daarin staat dat ISP's niet verantwoordelijk zijn voor wat wordt gepubliceerd of via hun servers wordt doorgegeven. Zij zouden verantwoordelijk moeten worden gehouden voor het recht en de plicht om kwetsbare kinderen te beschermen tegen seksuele uitbuiting en misbruik, maar voor hen komt geld op de eerste plaats en overschaduwt deze dringende morele plicht.
Het publiek moet beseffen dat deze doorgifte van beelden van kindermisbruik en live streaming van misbruikvideo's doorgaat en wordt toegestaan door dezelfde internetproviders die zij betalen om hen op het internet aan te sluiten. Hun computers en laptops gebruiken de ISP's die het misbruik toestaan. We moeten allemaal opstaan en zeggen dat ze kinderen moeten beschermen en de wetgevers dwingen deze wetten aan te nemen.
Op de Filippijnen wordt een dergelijke blokkeringsdienst niet aangeboden door ISP's, ondanks het feit dat de wet sinds 2009 bepaalt dat zij dit moeten doen. Na een lange campagne van de Preda Stichting sinds 2009, heeft PLDT/Smart zich onlangs aangesloten bij de lijst van de IWF van nieuw gevonden misbruik websites en zegt dat het er 10.000 heeft geblokkeerd. Dat is slechts een druppel in de oceaan van miljoenen sites en beelden van kindermisbruik die via haar servers passeren. Globe, Converge en Dito en andere Filipijnse ISP's hebben niet gezegd of zij zich aan de wet zullen houden.
Dat zou een enorme dienst zijn aan de honderdduizenden kinderen die elk uur over de hele wereld worden misbruikt en verkracht.
De wet verplicht Filipijnse internetproviders om de wet van 2009 (RA 9775) na te leven en blokkeringssoftware zoals Microsoft PhotoDNA en VideoDNA of andere webcrawlers te installeren om beelden van seksueel kindermisbruik op te sporen en te blokkeren. Er wordt gewerkt aan een herziene versie van RA 9775 en we kunnen aannemen dat er achter de schermen sterke druk wordt uitgeoefend om de bepalingen van de herziene wet af te zwakken.
Ten minste één congreslid heeft publiekelijk gezegd dat hij voorstelt de blokkeringsbepaling helemaal te schrappen. Het is nog niet bekend hoe invloedrijk ISP's zijn bij het bevorderen van hun politieke ambities.
Senator Hontiveros en andere toegewijde en principiële senatoren zetten zich echter volledig in om dergelijke pogingen teniet te doen en zullen zich inzetten voor een strengere wet die de verplichting om de software te installeren aanzienlijk verzwaart en de boetes voor internetproviders die zich hier niet aan houden verhoogt. Ze kunnen hun licenties en concessies opschorten. Dat zou een enorme dienst zijn aan de honderdduizenden kinderen die elk uur over de hele wereld worden misbruikt en verkracht. Het moet stoppen en we moeten campagne voeren om het te laten gebeuren.
Pater Shay Cullen is een Ierse missiepriester van de Missionary Society of St Columban die sinds 1969 op de Filippijnen werkt. In 1974 richtte hij de Preda Foundation op, een actieve liefdadigheidsinstelling die zich inzet voor de bescherming van de rechten van vrouwen en kinderen en campagne voert voor vrijwaring van seksuele slavernij en mensenhandel.
