Kindermishandeling kan in elk gezin en overal voorkomen en treft mensen van alle inkomensniveaus, rassen, etniciteiten en overtuigingen. Of u nu een ouder bent, iemand die met kinderen werkt of gewoon een volwassene in het leven van een kind, u kunt kindermishandeling en verwaarlozing helpen voorkomen. Hier zijn drie manieren waarop u uw steentje kunt bijdragen.
1. Ken de tekenen en symptomen van misbruik en verwaarlozing.
Het is moeilijke lectuur, maar alle volwassenen die dicht bij kinderen staan, moeten zich vertrouwd maken met de vele tekenen en symptomen van kindermishandeling en verwaarlozing. Fysieke, emotionele en seksuele mishandeling kunnen zich bij kinderen op verschillende manieren uiten.
Bij lichamelijke mishandeling kunnen bijvoorbeeld onverklaarbare verwondingen een waarschuwingsteken zijn, maar let ook op gedragsveranderingen.
Kinderen kunnen een verandering in hun gedrag vertonen, hetzij omdat ze gehoorzamer zijn (dan normaal) of ze kunnen agressiever of storend zijn," zegt kinderarts Dr. Molly Berkoff van UNC Health, hoofd van de afdeling kindermishandeling van de UNC School of Medicine. "Dat wijst er niet altijd op dat ze worden misbruikt, maar het geeft wel aanleiding tot bezorgdheid over wat er met dat kind aan de hand is."
Vaak zijn er echter geen duidelijke tekenen of symptomen. Daarom is het belangrijk dat ouders goed met hun kinderen communiceren en hen de juiste namen van lichaamsdelen en veiligheidsregels leren, zegt Dr. Berkoff.
"Praat met hen over hoe er bepaalde gebieden zijn die je niet met andere mensen deelt en die zij niet met jou delen," zegt Jessica Guice-Albritton, programmamanager van het UNC Health's Children's Medical Evaluation Program. "En dat als enig contact je stoort, je het kunt vertellen aan een volwassene die je vertrouwt."
2. Zorg ervoor dat uw kinderen weten dat ze geen geheimen mogen hebben.
Als u een ouder bent, praat dan met uw kinderen over het belang van eerlijk zijn tegen u en waarom ze geen geheimen moeten bewaren.
"Zorg ervoor dat je open en eerlijke gesprekken met ze voert en dat ze begrijpen dat ze niet in de problemen komen als ze je iets vertellen dat feitelijk is. Laat ze weten dat je problemen wilt helpen oplossen en dat het jouw taak is om ze veilig en gezond te houden," zegt Dr. Berkoff.
Als het gaat om misbruik, vooral seksueel misbruik, is het belangrijk niet boos te worden op je kind als je hebt gewacht om het te vertellen. "Het kan heel moeilijk zijn voor ouders om te begrijpen dat er iets met hun kind is gebeurd en dat hun kind het nog niet met hen heeft gedeeld, maar het is toch heel belangrijk dat ouders bevestigen wat er met hun kind is gebeurd," zegt Guice-Albritton.
Een goede tactiek om hun kinderen veilig te houden is hen een andere vertrouwde volwassene te laten aanwijzen, naast een ouder, met wie ze kunnen praten als ze een probleem hebben. Dat kan een andere verzorger zijn, een familielid of zelfs de ouder van een goede vriend.
3. Meld vermoedelijke kindermishandeling.
Als u bezorgd bent dat een kind dat u kent wordt misbruikt, kunt u open vragen stellen. Bijvoorbeeld: "Er lijkt iets op je gezicht te zitten dat er gisteren niet was. Kun je me dat vertellen? Vermijd een verhaal of woorden in de mond van het kind te leggen. Probeer uw emoties onder controle te houden zodat het kind niet gealarmeerd wordt door uw reactie.
"Help het kind je informatie te geven zodat je begrijpt wat er gebeurt in de eigen woorden van het kind," zegt Dr. Berkoff. "Je wilt een veilige en comfortabele omgeving creëren voor een kind om informatie te delen. Je wilt voorkomen dat een kind aarzelt om informatie te delen als je bang bent dat het daardoor in de problemen komt of van streek raakt."
Als u zich zorgen maakt dat uw kind of een ander kind is misbruikt, zoek dan onmiddellijk hulp. Afhankelijk van de omstandigheden kunt u contact opnemen met de arts van het kind, de plaatselijke kinderbescherming, de politie of een 24-uurs hotline, zoals de Childhelp National Child Abuse Hotline op (800) 422-4453.
Als het kind onmiddellijk medische hulp nodig heeft, bel dan 911.
Gezondheidswerkers zijn wettelijk verplicht om alle vermoedelijke gevallen van kindermishandeling te melden aan de bevoegde autoriteiten of de politie. In veel staten (waaronder North Carolina) wordt elke burger beschouwd als een verplichte melder, wat betekent dat hij wettelijk verplicht is vermoedelijke kindermishandeling te melden.
"Je hoeft niet te bewijzen dat er mishandeling heeft plaatsgevonden als je een melding doet," zegt Guice-Albritton. "Alles wat je nodig hebt is een vermoeden, en dan bepalen de professionals van de kinderbescherming of je al dan niet voldoet aan de criteria voor onderzoek." Het is omslachtig om een melding te doen van een vermoeden van kindermishandeling, maar het is essentieel om kinderen veilig te houden.
