"Als de wereld zwijgt, wordt zelfs één stem krachtig." - Malala Yousafzai
Het is zo veel makkelijker om me met mijn eigen zaken te bemoeien, weet je? Het is zoveel makkelijker om me niet bezig te houden met wat er in de straat of in het land gebeurt. Maar ik zie een gezicht, ik hoor de nummers, en ik weet dat het gewoon niet mogelijk is voor mij om te zwijgen.
We hebben veel stemmen in onze wereld, maar al te vaak zijn ze alleen maar luidruchtig. De stemmen die we moeten horen zijn vaak stil, de stemmen die we wel horen zijn vaak meer geïnteresseerd in het maken van lawaai. Malala is een naam die u en ik zouden moeten kennen. Ze was een krachtige jonge stem, en haar woorden zijn een perfecte herinnering nu we praten over het onderwerp van pleitbezorging - voor kinderen.
Ik hoorde het jonge meisje spreken en voelde me onmiddellijk bedroefd dat zovelen aan haar twijfelden, maar toen herinnerde ik me hoe zovelen aan velen van ons hebben getwijfeld. Jij en ik zijn nu misschien volwassen, maar wij zijn hen geweest - meisjes en jongens. Misschien heeft iemand je lievelingssnack uit je lunchtrommel gepakt en geloofde niemand je toen je het vertelde, of misschien ben je lichamelijk of verbaal mishandeld en durfde je het niet te vertellen omdat je geen reden had om te denken dat iemand je zou geloven. Aan welke volwassene zou je immers veilig hebben kunnen vertellen over de vreemde buurman of het griezelige familielid?
Kinderen gaan door het leven, vaak mank lopend, totdat zij ons, de volwassenen, worden die wensen dat iemand hen had kunnen redden. Was jij dat kind? Hoewel ik niet de traumatische verhalen uit mijn kindertijd had die ik van anderen heb gelezen, had ik in mijn tienerjaren gebeurtenissen die me hebben achtervolgd, en ik was bang om het aan iemand te vertellen. Wie zou je het vertellen? Wie zou geloven dat "goede mensen" slechte dingen zouden doen?
Misschien voelt u zich net zo ongemakkelijk bij het lezen van dit artikel als ik bij het schrijven ervan en het lezen van de statistieken, maar juist wanneer we zwijgen en kinderen niet laten weten dat we te vertrouwen zijn, worden we een deel van het probleem. Dat "probleem" is de reden waarom we op 21 juli de nationale "Be Someone Day" vieren. De uitdaging is om 10 seconden de tijd te nemen om een verschil te maken in het leven van een kind. 10 seconden. Waarom? Omdat er elke 10 seconden een melding van kindermishandeling wordt gedaan. In de tijd die het mij kost om een zin te schrijven, is er alweer een melding van kindermishandeling gedaan (ik ben een snelle typiste maar een langzamere denker).
Jij en ik kunnen ervoor kiezen om 10 seconden lang iemand te zijn die een kind één dag kan vertrouwen, en we kunnen er elke dag voor kiezen om een voorvechter te zijn - iemand die zijn stem verheft en misschien met anderen spreekt om de aandacht te vestigen op en verandering te brengen in de gevaren van kindermishandeling. Misschien heb je zelf nooit kinderen, maar je was ooit een kind. Zou je je anders hebben gevoeld als je ooit het gevoel had gehad dat een volwassene naar je zou luisteren? Heb je ooit een volwassene in je leven gehad die je een onveilig gevoel gaf door de manier waarop hij je aanraakte of tegen je sprak?
Het kind in jou zou het erg op prijs kunnen stellen dat de volwassene die je nu bent, bereid is om bewust te zijn en niet te zwijgen.
Maar is kindermishandeling echt een probleem, vraag je je af? Vertellen kinderen echt de waarheid als ze zeggen dat iemand hen iets heeft aangedaan? Ik geef je een heel hard ja. "Verzonnen meldingen van seksueel misbruik vormen slechts 4 tot 8% van alle gemelde gevallen. De meeste verzonnen meldingen worden gedaan door volwassenen die betrokken zijn bij voogdijgeschillen of door adolescenten." Dat zegt me dat als een kind moedig genoeg is om aangifte te doen, er een grote kans is dat ze de waarheid vertellen.
Ik heb meegeholpen met een paar inzamelingsacties voor kinderbescherming, maar wat doe ik om een verschil te maken voor de kinderen die op een dag de volwassenen zullen zijn? Ik kan 1) kiezen om geen misbruik te maken van kinderen, en 2) kiezen om bewust te zijn van de kinderen waar ik bij in de buurt ben. Dat is een beginpunt.
Zo nu en dan kijk ik op de kalender van de "Nationale Dag van" om te zien wat er gevierd wordt, en hoewel iemand zijn voor kinderen misschien niet zo opwindend is als Nationale Dag van de Hot Dog, Dag van het IJsje, of Neem Je Hond/Kat/Kind Mee Naar Je Werk Dag, is het er toch een die we moeten erkennen. En ik denk dat een pleitbezorger zijn voor wie dan ook betekent dat we bereid zijn het probleem te erkennen, zelfs als dat niet prettig is.
Een voorstander zijn betekent dat we de rechten van een ander promoten en verdedigen op een bepaald gebied. Het begint met het erkennen van hun problemen. Heb je jezelf ooit als een voorstander beschouwd? Als je een echtgenoot of echtgenote hebt die met een handicap te maken heeft, dan word je al snel een pleitbezorger voor hem of haar en voor degenen die met deze ziekte worstelen. Als je ouder het moeilijk heeft om door het seniorensysteem te navigeren, kun je er maar beter van uitgaan dat je een pleitbezorger voor hem of haar wordt. Een voorstander zijn betekent dat je genoeg om hen geeft om op te merken, om je stem te laten horen, om actie te ondernemen waar nodig.
Ik hoop dat u op 21 juli samen met mij Project Be Someone viert. Neem even de tijd om de feiten te kennen, en neem dan 10 seconden om een verschil te maken. Ik zal contact opnemen met mijn plaatselijke centrum voor kinderbescherming om te zien wat ik kan doen, en hoe ik een positieve impact kan hebben op de kinderen in mijn gemeenschap, die binnenkort de volwassenen in mijn gemeenschap zullen zijn.
Het is tenslotte zoals Dr. Seuss zei: "Tenzij iemand zoals jij er heel veel om geeft, wordt er niets beter, dat niet. En de 10 seconden? Wel, het kan zijn dat je naar een kind luistert, maar belangrijker is dat je deze vijf stappen neemt (het zal je ongeveer 10 seconden kosten om ze te lezen).
Stap 1: LEER DE FEITEN. 1 op de 10 kinderen wordt seksueel misbruikt. 90% van hen kent hun misbruiker.
Stap 2: VERMINDER DE MOGELIJKHEDEN. Elimineer of verminder geïsoleerde, één-op-één situaties om het risico op misbruik te verkleinen.
Stap 3: Praat erover. Voer open gesprekken met kinderen over ons lichaam, seksueel misbruik en grenzen.
Stap 4: HERKENN VAN DE TEKENS. Ken de signalen van misbruik om kinderen te beschermen tegen verdere schade.
Stap 5: VERANTWOORDELIJK REAGEREN. Reageer op risicovol gedrag en handel naar aanleiding van vermoedens.
Uw stem en de mijne helpen de stilte te doorbreken, en dat betekent dat we machtiger zijn dan we denken. Child Advocacy Center Rutherford/Cannon County (615) 867-9000 Child Advocacy Tennessee: Telefoon: (615) 333-5832.
Susan Black Steen is schrijfster en fotografe, een geboren Tennessee en afgestudeerd aan de Austin Peay State University. Ze is ervan overtuigd dat woorden ertoe doen en schrijft en spreekt om vreugde, troost en begrip in elk leven te brengen. Ze schrijft altijd vanuit haar hart, in de hoop tot de harten van anderen te spreken.
