Jenny is een lilliputter van een meisje, met haar 6 jaar weegt ze niet meer dan 35 pond en is ze nog geen 1 meter lang. Ze heeft weinig speelgoed. Ze draagt een haveloze roze spijkerbroek. Ze heeft droevige ogen, en bijna geen gelukkige herinneringen.
Omdat ze niet naar school kon vanwege de sluiting van de pandemie, bracht ze vorig jaar het grootste deel van haar tijd door in het armoedig gemeubileerde appartement van haar moeder aan de achterkant van een vervallen huis in een arme buurt.
Haar moeder leek veel te slapen. Ze was haar baan kwijtgeraakt door de pandemie en haar afhankelijkheid van methamfetamine leek toe te nemen. Ook werd haar moeders laatste vriendje steeds gewelddadiger. Hij dronk te veel, rookte meth en vloekte en schreeuwde.
Op een dag afgelopen winter sleepte hij het bange kleine meisje het huis uit, waarbij hij haar arm kneusde, en weigerde haar weer binnen te laten. Het was december, het was koud, en Jenny droeg alleen een gerafelde capuchon. Ze bracht die dag ijskoude uren door wachtend tot haar moeder haar weer binnenliet. Jenny had geen Kerstmis.
De Feiten Zouden echt Kunnen zijn
Jenny is geen echt meisje, maar ze zou het kunnen zijn. De situaties in dit fictieve verhaal zijn typerend voor de gevallen die maatschappelijk werkers voortdurend tegenkomen. Vorig jaar escaleerde het aantal gevallen alarmerend door de pandemie.
"We hebben het echt heel druk gehad... dit was het drukste jaar in mijn tijd hier," zei Kathie Williams, al 27 jaar de uitvoerend directeur van het Children's Center of Transylvania County.
Daarom is de preventiemaand voor kindermishandeling in april belangrijker dan ooit, zei ze. Zij en anderen die zich bezighouden met de mishandeling van kinderen hopen dat het bewustzijn zal stijgen tot nieuwe hoogten, om op zijn minst de cijfers terug te brengen tot het niveau van voor de pandemie. Meer publiek bewustzijn leidt tot meer preventie, zeggen ze.
Het non-profit centrum is opgericht in 1990 en richt zich op het voorkomen van kindermishandeling en verwaarlozing. Het slaagde erin om heel 2020 open te blijven ondanks pandemische beperkingen, in tegenstelling tot de meeste van dergelijke instanties in het gebied, en zag zijn noodhulpincidenten toenemen van 971 in 2019 tot 1.211. De druk op veel van de specifieke diensten en programma's van het centrum steeg op vergelijkbare wijze.
"We houden ons bezig met alles wat je maar kunt bedenken," zei Williams, van het leveren van voedsel aan behoeftige gezinnen tot ouderlijke counseling en therapie tot tandbeugels voor 9-jarigen.
In april hoopt het centrum het publiek bewust te maken van het probleem door blauwe lintjes en stickers uit te delen en symbolische "Pinwheels for Prevention" op gazons in de hele provincie te plaatsen. Het is onderdeel van een nationale campagne.
Transylvania County
Transylvania, met een kinderbevolking van ongeveer 6.000 - 29 procent jonger dan 6 jaar - heeft zijn deel van mishandelde en verwaarloosde kinderen. Ambtenaren van het centrum herinneren zich een vrouw die al haar negen kinderen verloor aan pleegzorg vanwege mishandeling.
Ze hebben sekshandel met kleine kinderen gezien, tehuizen waar zes kinderen waren met vijf onverschillige vaders, waar mishandelde kinderen weinig anders kregen dan koude cornflakes als avondeten. En dat alles wordt nog verergerd door de pandemie.
"Er is veel stress", zegt de andere fulltime medewerker van het centrum, Jody McNiel, programmadirecteur en vrijwilligerscoördinator. "Ouders hebben geen werk, ze zijn thuis, de spanningen zijn hoog. En dat kan resulteren in slechte dingen die gebeuren met goede kinderen."
Bovendien, met kinderen thuis in plaats van op school, werden tekenen van misbruik en verwaarlozing vorig jaar niet opgemerkt door leraren en andere buitenstaanders, zei McNiel. "Er is veel aan de hand in deze provincie," zei Marilyn Self, al lange tijd vrijwilliger en lid van de Raad van Bestuur van het centrum.
"En tijdens de pandemie hadden we minder mensen die dingen opmerkten."
Williams en McNiel zeggen dat mishandelden vaak mishandelden verwekken, dat er een cyclus van mishandeling ontstaat wanneer mishandelde kinderen opgroeien om hun kinderen dezelfde dingen aan te doen. Ze zeggen dat een typisch kind in een pleeggezin wordt geplaatst, uit dat systeem veroudert en zelf kinderen begint te krijgen, vaak met meerdere partners.
In de meeste gevallen is er weinig of geen steun van de familie, vaders ontbreken vaak en een nieuwe cyclus van misbruik begint, zeggen ze. "We werken één-op-één met risico-ouders," zei Williams, "om opvoedingsvaardigheden aan te leren en zo die cyclus te doorbreken."
Het centrum helpt deze ouders vaak met het vinden van fatsoenlijke huisvesting, het verstrekken van voedsel en kleding voor hun kinderen, en helpt hen zelfs met het vinden en behouden van vervoer. Als ze door de autoriteiten van hun kinderen worden gescheiden, biedt het centrum een plek voor bezoek onder toezicht.
Verontrustende Cijfers
Statistieken zijn over het algemeen laat met het inhalen van de huidige tijd, maar ze blijven door de jaren heen verontrustend. Zo waren er in North Carolina van juli 2018 tot juni 2019 bijna 103.000 meldingen van mogelijke mishandeling van kinderen. Nationaal naderde dat aantal de 4 miljoen. Naast de emotionele tragedie, schatten deskundigen dat volume de natie meer dan $ 100 miljard kostte.
Lokaal biedt het centrum, in een omgebouwd huis op 95 S. Johnson St. in het centrum van Brevard, een breed scala aan actieve en preventieve programma's gericht op mishandelde kinderen en families in gevaar. Naast de full-timers Williams en McNiel zijn er zo'n 40 vrijwilligers die de diensten draaiende houden. Het jaarlijkse budget van het centrum is $170.000. Het krijgt geen overheidskredieten, maar het ontvangt subsidies van de Gouverneur's Crime Commission en anderen. Lokale kerken en organisaties steunen het ook met donaties.
En een groot deel van de inkomsten komt uit de unieke winkel aan South Broad Street in Brevard, het Children's Center Emporium. De winkel verkoopt nieuwe kinderkleding en speelgoed tegen lage prijzen en wordt bemand door vrijwilligers.
Helaas heeft het Emporium te kampen gehad met dezelfde teruglopende verkoopcijfers als andere winkels, vanwege de groeiende online concurrentie, nog verergerd door de pandemie. "De omzet is gedaald en dat doet ons pijn," zegt Williams. "We hopen dat het winkelend publiek in groteren getale terugkomt als de pandemie afneemt. We zijn afhankelijk van de mensen uit onze gemeenschap om de deuren open te houden."
Dus heeft het centrum individuele donaties nodig. Eenmaal per jaar, in december, wordt er een jaarlijkse inzamelingsactie gehouden. Dit jaar hoopt het $20.000 tot $30.000 op te halen. Donaties zijn echter altijd welkom en kunnen per post worden gestuurd naar het centrum, 95 South Johnson St., Brevard, 28712, of kunnen daar persoonlijk worden afgegeven.
Personen die als vrijwilliger willen werken, kunnen bellen naar 885 7286. McNiel zegt dat de verantwoordelijkheid om te zorgen voor de kinderen van onze county op al onze schouders rust, niet alleen op die van het centrum en instanties zoals het centrum. "Als volwassenen zijn wij er verantwoordelijk voor dat alle kinderen de veilige, stabiele, verzorgende en gezonde omgeving hebben die ze nodig hebben om te gedijen," zei ze.
