MANCHESTER, VERENIGD KONINKRIJK: Een jury kreeg dinsdag (14 maart) te horen dat een hoge ziekenhuisleiding drie waarschuwingen van een consultant kinderarts zou hebben genegeerd dat Lucy Letby banden zou kunnen hebben met meerdere sterfgevallen op de neonatale afdeling. Karen Rees, die in juni 2016 oproepbaar leidinggevende was in de spoedeisende zorg, weigerde actie te ondernemen tegen Letby en hield vol dat er geen bewijs was tegen de verpleegster. Pas na de onverklaarde dood van een drieling werd ze naar behoren onderzocht.
Stephen Brearey, hoofd kindergeneeskunde in het ziekenhuis, vertelde de jury in Manchester Crown Court dat hij met Rees sprak nadat hij geen natuurlijke oorzaak kon vinden voor de dood van Baby O. Letby, herinnerde hij zich, wees zijn suggestie af dat ze het weekend vrij zou nemen "om bij te komen". Ze leek niet "erg overstuur". Ze staat nu terecht voor vermeende moord op zeven baby's en poging tot moord op tien andere premature baby's op de neonatale afdeling. Ze heeft de beschuldigingen ontkend.
De dood van O en P was bijzonder schrijnend."
Brearey zei dat hij en enkele van zijn collega's hun bezorgdheid over Letby aan het management hadden meegedeeld nog voor de dood van baby O en zijn tweelingbroer, baby P. "Ik belde Karen Rees, de urgentiedienstleider, die al op de hoogte was van de bezorgdheid," zei hij. "Ik legde uit wat er was gebeurd en vertelde haar dat ik niet wilde dat verpleegster Letby de volgende dag weer aan het werk zou gaan of totdat dit naar behoren was onderzocht. Karen zei nee en dat er geen bewijs was. De kern van het gesprek was dat ik haar vroeg: "Vond ze het goed om de verantwoordelijkheid voor deze beslissing op zich te nemen, rekening houdend met het feit dat ik en mijn collega-consulenten het niet goed zouden vinden als verpleegster Letby de volgende dag weer aan het werk zou gaan?".
Brearey vervolgde: "Ze antwoordde 'Ja, dat zou ik fijn vinden'. Ik vroeg haar: 'Zou je blij zijn als er de volgende dag iets gebeurde met een van de baby's? Ze zei: 'Ja,' en dat was het einde van het gesprek. De week daarop hadden we gesprekken met leidinggevenden, toen werd er actie ondernomen."
"Alle rechtszaken zijn schrijnend, maar de dood van O en P was bijzonder schrijnend voor de betrokkenen, en diep voor mij, echt waar," zei Brearey tegen Philip Astbury, die vervolgt. "Maar het was duidelijk dat er een aantal elementen van de zaak waren die mij verontrustten. Alle drie de drielingen waren in goede conditie geboren en volgden een gezonde weg naar groei en ontwikkeling en, hopelijk, naar huis."
Hij vervolgde: "De achteruitgang van O kwam wat dat betreft echt uit het niets: het feit dat we aanvankelijk moesten ingrijpen kwam als een verrassing voor ons, het feit dat elke keer dat we probeerden hem te stabiliseren en te reanimeren hij op een punt kwam en kort daarna (weer) achteruit ging. Het feit dat hij twee bradycardies en desaturaties had was uitzonderlijk ongewoon. De uitslag was ongewoon en anders dan alles wat ik eerder of sindsdien had gezien. We hadden vele, zo niet alle, natuurlijke oorzaken voor zijn instorting uitgesloten, en ik kon toen, noch nu, een natuurlijke oorzaak bedenken. Ik was van plan het de volgende dag te intensiveren, maar P was al begonnen met achteruitgaan, en ik hielp de volgende dag met een deel van zijn verzorging."
'Ik dacht niet dat verpleegster Letby dat had kunnen doen'
Na de dood van Baby P woonde Brearey naar verluidt een debriefing bij met dokter Oliver Rackham, een collega in het Arrowe Park Hospital. "Verpleegster Letby was aanwezig bij die debriefing. Ik vroeg haar hoe ze zich voelde, en ik herinner me dat ik suggereerde dat ze het weekend nodig had om te herstellen," zei hij. "Ze leek niet erg van streek tijdens de debriefing, of helemaal niet, en ze vertelde me toen dat ze de volgende dag, een zaterdag, dienst had. Ik was bezorgd dat dit kwam omdat we onze bezorgdheid al aan het hogere management hadden geuit over het verband tussen verpleegster Letby en de sterfgevallen die we op de afdeling hadden gezien." Brearey belde daarop Rees en het eerder in het artikel genoemde gesprek vond plaats.
Toen zich meer onverklaarbare gebeurtenissen voordeden, "rezen er meer vermoedens", aldus Brearey. Op de vraag van advocaat Ben Myers KC waarom hij de politie niet had benaderd, antwoordde Brearey: "Je overschat dit een beetje meer dan het in werkelijkheid was. Het is niet iets wat iemand zou willen overwegen: overwegen dat een personeelslid baby's iets aandoet." In werkelijkheid geloofde het hogere verplegend personeel op de afdeling niet dat dit Lucy kon zijn tot het moment - en daarna - dat O en P stierven. Niemand van ons (kinderartsen) wilde het ook geloven."
"Ze geloofde dat verpleegster Letby dat niet gedaan kon hebben," zei Brearey over de weigering van mevrouw Rees om actie te ondernemen tegen Letby. Hij voegde eraan toe: "Ik had een gesprek waarin ik haar voorstelde om (Letby) het weekend vrij te nemen. Karen Rees gaf me de indruk dat ze het daar niet mee eens was en dat ze het geen redelijk verzoek vond". Het proces tegen Letby wordt hervat op woensdag 15 maart.
