Over minder dan twee weken is het weer school en dat betekent een toename van het aantal gemelde gevallen van kindermishandeling.
Er worden 25% meer gevallen gemeld als de school weer open is dan in de zomer, maar dat is geen slechte zaak, zegt Melissa Birdsell, uitvoerend directeur van Voices of Courage Child Advocacy Center. Zij schrijft een deel van de sprong toe aan het aantal telefoontjes dat wordt gepleegd door leraren en schoolpersoneel.
Het heeft de voorkeur dat leraren, of wie dan ook, tekenen van misbruik ziet, dit direct meldt bij de hotline van het advocacy center, aldus Birdsell. "Die persoon is de beste melder," zei ze. "We willen niet dat die persoon de melding door iemand anders laat doen die de melding niet heeft gehoord of het bewijsmateriaal niet zelf heeft gezien. Het moet komen van de persoon die erbij betrokken was."
Het opmerken van een kind dat lijdt aan misbruik kan in de loop van het jaar makkelijker worden, zei Birdsell. Naarmate het jaar vordert, leren leerkrachten het gedrag van hun leerlingen beter kennen. "Er is waarschijnlijk niemand die meer tijd doorbrengt met onze kinderen gedurende een langere periode van de dag dan onze leerkrachten," zei ze. Details zoals blauwe plekken of vlekken kunnen gemakkelijk te zien zijn, zei Birdsell, maar niet alle tekenen zijn zo duidelijk.
"Die dingen zijn duidelijker, maar de minder voor de hand liggende dingen zijn gedragsveranderingen," zei ze. "Dus soms duurt het even voor we het kind leren kennen en begrijpen wat hun gewone, normale gedrag is, zodat we kunnen zien wanneer er een verandering in het gedrag optreedt." Soms verandert de houding van een kind. Het kan bijvoorbeeld van vrolijk naar chagrijnig of nors gaan, of van terughoudend naar opstandig, aldus Birdsell.
"We gaan niet op zoek," zei ze. "Leerkrachten gaan niet op zoek naar dingen, maar ze hebben wel de verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat het goed gaat met de kinderen die overdag onder hun hoede zijn." Als er blauwe plekken zijn, dan kunnen extravagante verklaringen een indicatie zijn dat er iets mis is, zei ze.
"Ze zullen een overdreven bewering doen, en dat zijn een soort aanwijzingen dat de plek niet is ontstaan door de manier waarop het kind het zegt," zei ze. "Of als het duidelijk een handafdruk is." Als kinderen liegen over hoe ze een blauwe plek hebben gekregen, is dat soms omdat ze instructies hebben gekregen om anderen niet te vertellen hoe ze gewond zijn geraakt, zei Birdsell.
