Bij het begin van de pandemie in maart 2020 vreesden voorstanders van kindermishandeling dat er minder gevallen van vermoedelijk misbruik en/of verwaarlozing zouden worden gemeld. Niet omdat er minder misbruik zou plaatsvinden, maar omdat kinderen - die thuis worden gehouden - niet zouden worden gezien door leden van de gemeenschap en in de eerste plaats door leerkrachten, die volgens deskundigen uit het gebied de nummer 1 zijn bij meldingen van vermoedelijke kindermishandeling.
Die angst werd bewaarheid toen het aantal gemelde gevallen in Williamson County in 2020 daalde tot 3.694, een daling van 4.115, of ongeveer 10%, in 2019.
"We weten dat misbruik plaatsvond, en we weten uit onderzoek uit het verleden, dat in tijden van hoge familiestress, dat de ernst en de intensiteit van kindermishandeling toeneemt," zei Tiffany Sturman, directeur maatschappelijke betrokkenheid bij het Williamson County Children's Advocacy Center.
Terwijl het totale aantal gemelde gevallen daalde, zei Jennifer Deazvedo, directeur van het WCCAC, dat het centrum meer ernstige gevallen zag. Deskundigen zeiden dat zij vreesden dat dit het geval zou zijn, omdat stresssituaties zoals het verlies van een baan of financiële problemen vaak kunnen leiden tot meer geweld.
Veel huizen werden ook meergezinswoningen waar een misbruiker - zoals een oom die zijn baan verloor - in huis werd gehaald en een kind dat daar woonde, misbruikte, zei ze.
Een andere trend die het centrum zag was dat sommige kinderen zonder toezicht toegang hadden tot technologie, wat resulteerde in het gebruik van apps of sociale media om vreemden te ontmoeten, wat weer leidde tot een vorm van misbruik, zei Deazvedo.
"De overheersende boodschap is dat kinderen dit jaar niet veilig zijn geweest; kinderen zijn niet gezien," zei Sturman. "[Kinderen] zijn een van de enige bevolkingsgroepen die wanneer er een misdaad tegen hen wordt gepleegd niet in staat zijn, niet weten hoe of niet bereid zijn die misdaad te melden, of ze weten niet eens dat het een misdaad is. ... We zullen niet weten wat de volledige repercussies en diepte van wat er is gebeurd met onze kinderen, misbruik en verwaarlozing, denk ik, voor enige tijd."
Sturman zei dat het centrum veel heeft geleerd tijdens de pandemie en zich heeft gericht op de voorlichting van het publiek over kindermishandeling en hoe dit te melden.
Aangezien bijvoorbeeld een groot percentage van de meldingen afkomstig is van leerkrachten, heeft het centrum onderwijs ontwikkeld dat gericht is op het herkennen van tekenen van misbruik boven de Zoom.
De pandemie maakte ook duidelijk dat het centrum zich niet alleen op leerkrachten moest richten. Het centrum heeft sindsdien zijn inspanningen vergroot om de gemeenschap te bereiken en het bewustzijn rond kindermisbruik te vergroten, in de hoop hun hulp in te roepen bij de zorg voor kinderen uit de buurt.
Het centrum heeft zich ook aangepast aan de pandemie door nu virtuele forensische interviews te geven, wat het voorheen niet deed, zei Deazvedo.
Terwijl het CAC niet de hoge piek in rapporten zag zoals het voorspelde toen kinderen terugkeerden naar school, zei Sturman dat het waarschijnlijk was omdat studenten niet allemaal tegelijk terugkeerden. In plaats daarvan keerden een paar studenten na verloop van tijd terug naar persoonlijk onderwijs.
Ze waarschuwde echter dat het centrum nog steeds rekening houdt met meer gevallen wanneer mensen zich laten vaccineren en hun activiteiten van voor de pandemie hervatten.
Ze voegde eraan toe dat het centrum een stijging van het aantal meldingen begint te zien, vergelijkbaar met de cijfers van voor de pandemie.
"[Kindermisbruik] was al een epidemie in onze samenleving die door de pandemie verder ondergronds werd gedreven," zei Sturman. "Het zal ons allemaal kosten om ervoor te zorgen dat onze kinderen grondig kunnen genezen van het trauma van misbruik."
