Kinderen zijn niet verantwoordelijk voor hun misbruik, noch voor het stoppen ervan. Volwassenen in de gemeenschap zijn verantwoordelijk voor het herkennen van tekenen van misbruik. De eerste stap in het helpen van mishandelde of verwaarloosde kinderen is het leren kennen van de signalen van kindermishandeling en verwaarlozing.
Eerst en vooral, als je extreme of onverklaarbare veranderingen in het gedrag opmerkt, is dat een aanwijzing dat er sprake kan zijn van misbruik.
Algemene gedragsveranderingen zijn onder meer dat het kind afstandelijk is of zich terugtrekt; ongewone of buitensporige angst, of angst voor een bepaalde persoon; hyperwaakzaamheid; en veranderingen in slaap of schoolprestaties.
Soms komen gedragsveranderingen tot uiting in risicogedrag. Dit kan bestaan uit weglopen, drugsgebruik, spijbelen, zelfbeschadigend gedrag of angst om naar huis te gaan. Vooral jonge kinderen kunnen misbruik "naspelen" door herhaaldelijk te spelen met een aspect van de traumatische gebeurtenis. Dit soort spel mist verbeelding en afwisseling.
- Mishandeling in verband met lichamelijk letsel kan bestaan uit blauwe plekken, brandwonden, onverklaarbare plekken of herhaalde verwondingen na verloop van tijd. Sommige kinderen dragen extra lagen kleding om sporen en blauwe plekken te bedekken.
- Tekenen van seksueel misbruik kunnen zijn: seksueel gedrag, angst of weerstand tegen het uittrekken van kleding, regressie (bv. duimzuigen of bedplassen), of medische problemen zoals blaasontstekingen, seksueel overdraagbare aandoeningen of pijn bij het naar het toilet gaan.
- We leren ook steeds meer over mensenhandel. Tekenen van mensenhandel zijn onder meer chronisch weglopen, toegang tot materiële zaken die jongeren zich meestal niet kunnen veroorloven, of een veel oudere, controlerende of dominante partner
- Tekenen van ernstige lichamelijke verwaarlozing zijn onder meer onvoldoende gewichtstoename of groei, vertraging in de lichamelijke ontwikkeling, aanhoudende honger, gebrek aan hygiëne of persoonlijke verzorgingsproducten, of consequent bevuilde kleding. Fysieke verwaarlozing kan ook bestaan uit een gebrek aan toezicht, onbehandelde medische aandoeningen of het onthouden van voedsel, water, warmte en onderdak aan een kind.
Naast het opmerken van de tekenen bij kinderen en het ingrijpen als we ze zien, kunnen leden van de gemeenschap de tekenen van kinderlokkerij bij andere volwassenen leren. Vaak vertonen mensen die kinderen misbruiken een gedragspatroon. Als gemeenschap kunnen we goed letten op mensen die: aandringen op knuffelen/knuffelen/worstelen met een kind, zelfs als een kind "stop" zegt; tijd alleen met kinderen doorbrengen; een kind speciale aandacht geven, zoals cadeaus, geld, enz.; ongezond gedrag aanmoedigen (alcohol, roken, pornografie bekijken); het vertrouwen van het kind in anderen vernietigen (niemand zal je geloven als je het vertelt); of het gezin isoleren van de gemeenschap.
Door deze gedragingen te benoemen en te bespreken en normen vast te stellen voor de manier waarop onze organisaties en gemeenschapsgroepen te werk gaan, zijn wij beter in staat kindermisbruik te voorkomen voordat het zich voordoet. Het leren en oefenen van de vaardigheden om een "omstander" te zijn zal ieder van ons helpen het juiste te doen om misbruik te onderbreken. Vergeet niet dat als u misbruik vermoedt, u dit kunt melden bij de Child Line op 1-800-932-0313.
Tot slot, als een kind u over misbruik vertelt, raak dan NIET in paniek! Volwassenen kunnen reageren op onthullingen van kindermisbruik door drie eenvoudige stappen te volgen: Luister, geloof en handel!
Neem eerst de tijd om naar het kind te luisteren en bedank het voor het vertellen van het misbruik. Maak tijd vrij en zoek een rustige ruimte om met het kind te praten. Doe uw best om uw reacties kalm en neutraal te houden. Veel kinderen zijn bang voor negatieve reacties, de schuld te krijgen van het misbruik, of de situatie erger te maken door het te vertellen.
Laat het kind vervolgens weten dat je hem gelooft en om hem geeft. Vertel hoe je actie gaat ondernemen, en zoveel als je weet over het proces dat zal volgen. Als je het niet weet, bied dan aan er samen naar te kijken. Zelfs als u niet zeker bent van de details of van wat het kind vertelt als misbruik kan worden aangemerkt, zoekt het toch uw hulp en begeleiding in een moeilijke situatie.
Onderneem dan actie. Als de veiligheid van het kind onmiddellijk in gevaar is, bel dan 112. Elk lid van de gemeenschap kan een vermoeden van misbruik melden bij Childline op 1-800-932-0313. Meldingen zijn anoniem. Meldingsplichtigen zijn wettelijk verplicht een melding te doen. U kunt het kind ook helpen bij het krijgen van medische zorg, toegang tot voedsel of kleding, en hen helpen in contact te komen met een veilig persoon om te praten over wat er is gebeurd.
U staat er niet alleen voor. Samen met het Children & Youth Services Agency van Libanon County heeft onze gemeenschap vele andere lokale hulpbronnen voor het onderzoeken en ondersteunen van kinderen en gezinnen na kindermishandeling. Daartoe behoren gratis mobiele traumatherapie via de Community Health Council, steungroepen, traumatherapie en adviesdiensten via SARCC; opvangdiensten en hulp bij huiselijk geweld via Domestic Violence Intervention, forensische interviews en medische onderzoeken bij het Children's Resource Center, en het 211 informatie- en verwijzingssysteem van United Way of Lebanon County.
